Άργησα, αλλά ήρθε η ώρα να δείξω στον κόσμο την καινούρια μου φίλη, την Pfaff. Την συνάντησα στα τέλη του Αυγούστου σε ένα σούπερ μάρκετ πασίγνωστης οικονομικής αλυσίδας.
Ήρθε σαν μάννα εξ ουρανού, αφού τις προηγούμενες 2 εβδομάδες είχα ευχηθεί δυνατά (και από μέσα μου) να βρω μια ραπτομηχανή σε προσφορά (δεν ζητούσα καλύτερα ένα εκατομμύριο ευρώ;).
Anyway, η ιστορία ξεκινά λίγο πιο πίσω. Τον Ιούλιο αγόρασα ένα burda (remember burda?) και κάναμε τρελλό bonding με τη μανούλα φτιάχνοντας ένα σαλβάρι. Το μικρόβιο της ραπτικής ξαναξύπνησε και ζήτησα μια ραπτομηχανή, βγήκε σε προσφορά και με 99 ευρώ έγινε δική μου.
Την πήρα αγκαλιά σαν καινούρια αγαπημένη και την πήγα σπίτι. Άνοιξα το manual, διάβασα και προσπάθησα να βάλω σε εφαρμογή ό,τι έγραφε μέσα. Γρήγορα κατάλαβα ότι χρειάζομαι επαγγελματική βοήθεια, κάποιον να μου μάθει βασικά πράγματα και τον τρόπο να τα κάνω σωστά και όχι από το μυαλό μου.
Ψάχνοντας και ρωτώντας έμαθα για τη THEIA (την οποία γνώριζα από τους υπέροχους κορσέδες της) και τα μαθήματα ραπτικής που κάνει (αυτό το πληροφορήθηκα σε ένα υφασματάδικο). Γράφτηκα μαζί με μια φίλη μου και από το ξεκίνημα του Νοέμβρη δεν βλέπω την ώρα να φτάσει κάθε εβδομάδα το Σάββατο και να πάω στο μάθημά μου.
Είμαστε ένα τμήμα από πολύ διαφορετικές κοπέλες (ανάμεσα τους και η Maddie του Wardrobe Recycle), οι οποίες όμως μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τη ραπτική, την οποία ανακαλύπτουμε σιγά-σιγά και εμένα τουλάχιστον αυτή η ανακάλυψη μου δίνει πολλή χαρά. Για την ακρίβεια, μπορεί να πάω για μάθημα φορτισμένη από διάφορα δικά μου θέματα, πάντα όμως φεύγω χαρούμενη και ανάλαφρη (σαν ντοπαρισμένη). Οι δασκάλες μας Αλίκη και Ελένη είναι πολύ καλές και γλυκές (όχι δεν βαθμολογούμαστε, οπότε λέω ό,τι πιστεύω), αλλά και η Θεοδώρα, που δυστυχώς δεν τη βλέπουμε πολύ συχνά λόγω φόρτου εργασίας, είναι πάντα χαμογελαστή και γεμάτη θετική ενέργεια.
Αυτή την εβδομάδα τελειώνω την πρώτη μου φούστα (σε πατρόν που φτιάξαμε πάνω μου) και ξεκινάμε φόρεμα! Θα ανεβάσω τις δημιουργίες μου με την πρώτη ευκαιρία.
5 σχόλια:
με γεια!
με ντροπή πρέπει να παραδεχτώ ότι έχω παραμελήσει την δική μου μηχανούλα από τότε που μετακόμισα στο καινούργιο σπίτι και δνε έχει την μόνιμη δική της γωνία. must fix that immediately!
Για να μη νιώθεις άσχημα, ούτε η δική μου έχει αποκτήσει ακόμα τη μόνιμη γωνίτσα της. Η λήψη είναι από το σαλόνι μου (εξάλλου είναι και πολύ πιο φωτεινό από το γραφείο).
Μην χάνεις καιρό όμως. Λάδωσέ την και ξεκίνα το ράψιμο! Και φυσικά, μην ξεχάσεις να μας δείξεις τι έφτιαξες.
Να ξαναευχηθώ: (γ)ράφτους όλους εκεί που ξέρεις?!!! :)
*ΜουτςΜουτς και ανυπομονώ*
Έρχεται σύντομα... apHasia!
Μα καλά εγώ γιατί δεν το είχα δει αυτό το ποστ? Ευχαριστώ κοριτσάκι για το link. Δυστυχώς άλλαξα τμήμα και δεν θα τα λέμε πια:(
Δημοσίευση σχολίου